فكاهة رغيفين وقلمين

من فرن عمى حسين رحت اشترى رغيفين
لقيت طابور طويل مش عارف اخره فين
قلت لعم حسين انا عايز يا دوب رغيفين
قالى فى الطابور قف يا حبيبى يا نور العين
وقفت فى الطابور يجى كدة شهرين
وفجأة عم حسين قام وفقع بوقين
قال العيش خلص يا بهايم يالى واقفين
قلت انا لسة مخدتش الرغيفين
قالى روح يا حبيبى بدل ماديك قلمين
الست مراتى بصتلى من فوق لتحت بصتين
قالت وليه تتعب عم حسين وناولتلى احلى قلمين

هههههههههههههههه دا شعر دا ولا اية يا معتز